Bedankt!

Lieve gulle gevers en vele andere lezers,

Allereerst nogmaals ontzettend bedankt voor jullie donatie of voor enkel de aandacht. Vele donaties kwamen uit onverwachte hoek en waren onverwacht groot, dus naast de geplande items heb ik samen met de tropenarts gebrainstormd over andere opties, maar allereerst wat ik nu al heb kunnen kopen: 2 stethoscopen, 5 glucosemeters, 290 glucoseteststrips, 5 zuurstofmeters, 2 weegschalen, 2 otoscopen, 100 otoscoopdopjes en 3 verbandscharen: € 342,99

Dat de nood hoog is voor deze items werd maar weer al te duidelijk toen ik bij de morningreport van vrijdag zat. Er werd die nacht een kindje opgenomen met benauwdheid en insulten. De clinical officers vroegen direct; zuurstof gemeten? Waarop de verpleegkundige antwoordde dat hij dat niet gedaan had omdat deze kapot is, dus daarom het kindje maar aan het zuurstof gelegd. De clinical officer gaat verder met vragen: suiker gemeten? Weer moet de verpleegkundige nee verkopen; de glucosemeter is kapot dus heb ik maar een injectie suiker gegeven. Absoluut adequate handelingen van de verpleegkundige maar wat is het fijn dat er vanaf maandag gewoon gemeten kan worden!
Inmiddels ben ik gewisseld van afdeling; ik sta nu op de vrouwenafdeling. Een afdeling vol met ellende van andere aard, dat is te lezen op mijn blog. Maar ik wil jullie wel graag vertellen over een jonge vrouw, slechts 33 jaar die oogt als 60 jaar die nog krommer loopt dan mijn oma. In haar zorgpaspoort staat dat ze palliatieve zorg heeft vanwege uitgezaaide baarmoederhalskanker. Maar de dagelijkse morfinepilletjes helpen niet meer, ze loopt krom van de pijn en ons rest niets meer dan morfine injecties geven om haar laatste dagen dragelijk te maken. Wat zou het fijn zijn geweest als het niet zo ver had gekomen. In Nederland krijgen alle vrouwen boven de 30 hiervoor 5-jaarlijks een uitstrijkje, ook hier bestaat die mogelijkheid, zei het op een andere manier en pas als er klachten zijn. Een clinical officer in opleiding heeft wilde plannen een uitstrijkjes-spreekuur te maken zodra hij zijn opleiding afgerond heeft. Hij is erg enthousiast maar of dat gaat lukken is een andere vraag. Momenteel worden uitstrijkjes en spiraaltjes geplaatst op een bank met slecht licht, niet ideaal. Een gynaecologische stoel zou zorgen voor beter zicht en betere resultaten. Ik besef dat dit geen directe levensreddende aanschaf is, maar op termijn zou dit het ziekenhuis en de vrouwelijke patiënten wel kunnen redden door SOA’s te diagnosticeren, zwangerschappen te voorkomen door spiraaltjes te plaatsen en uitstrijkjes te kunnen maken. Tevens start maandag een Nederlandse tropenarts, geïnteresseerd in de gynaecologie, in st. Luke’s. Zij is enthousiast en ziet dit ook als een aanwinst. Zijn jullie donateurs het daarmee eens? Een stoel kost ongeveer 500€.

Maar daar hield mijn brainstormactie niet bij op; de tropenarts opperde een kleine sterilisatieapparaat. Slechts 100€. In het ziekenhuis zijn 2 grote sterilisatieapparaten aanwezig; eentje is al maanden kapot, de ander begeeft het soms ook. Dat betekent soms dat operaties niet door kunnen gaan, simpelweg omdat er geen schone messen, haken en pincetten zijn. Gemakkelijk te steriliseren in een kleine ‘oven’ en levensreddend voor een bevallende moeder met een baby in nood.

En dan nog een verhaal; een zwangere vrouw. Ze komt in de avond binnen en de tropenarts herkent haar. Een maand geleden was ze hier ook met een ontzettend laag Hb. Ze komt in shock binnen, ze heeft direct vocht en bloed nodig. Van beide 3 zakken. Bij de morningreport blijken er van beide maar 1 zak gegeven te zijn. De verklaring van de verpleegkundige is weinig verrassend; ‘out of stock’. De patiënte is weinig opgeknapt, te zwak om te zitten, haar tong lijkwit. Haar Hb blijkt 1,4 te zijn waarbij het normaal tussen de 7,5 en 10 moet zitten, bij zwangere vrouwen misschien iets lager. Maar 1,4 is eigenlijk gewoon niet levensvatbaar… Uiteindelijk wordt er bloed en vocht gevonden en hoewel ze nog steeds zwak en bleek is lukt het haar om te zitten, maar ze heeft nog een lange weg te gaan om haar baby’tje gezond geboren te laten worden. Een belangrijk ding daarvoor is een muskietennet; malaria is dé veroorzaker van bloedarmoede hier. Op de vrouwenafdeling is en geen een te vinden; we behandelen haar met bloed en antimalaria maar misschien is ze inmiddels alweer gestoken… En moet het ziekenhuis niet gewoon het goede voorbeeld geven? Daarom wil ik enkele muskietennetten kopen zodat in ieder geval zwangere vrouwen en net bevallen vrouwen samen met hun kindje onder een net kunnen slapen. En misschien wel het belangrijkste; de 7 matrasjes op de Kinderafdeling Intensive Care moéten muskietennetten krijgen. Dat is mijn doel voor deze laatste week.

Ik heb tot nu toe €862,93 opgehaald en sommige hebben al beloofd over te maken als hun salaris binnen is of als de benefietavond iets heeft opgeleverd! Ik kan dus nog waarschijnlijk meer dan €519,94 uitgeven! Prioriteiten: sterilisatieapparaat en muskietennetten. Daarnaast wil ik 100€ reserveren voor het potje ‘ik kan helaas mijn rekening niet betalen dus ik moet nu weg/ een operatie is te duur ook al ga ik anders dood/ pindapasta voor ondervoede kinderen of chronische zieken’. Wat er over blijft steek ik in de gynaecologische stoel. En meer is natuurlijk altíjd welkom!! 465 mensen hebben m'n vorige verhaal gelezen; slechts 18 mensen hebben gedoneerd. Als iedereen die dit leest nou 1 euro zou doneren, zou dat niet fantastisch zijn...? Dus verspreid mijn verhaal en doneer!!